Het is de redactie van De Reünie gelukt vrijwel alle sporters van de Olympische ploeg van Sydney 2000 weer bij elkaar te krijgen (zondag 24 juli, 21.25 uur, NPO 1). Deze legendarische Olympische ploeg was goed voor het recordaantal van 25 medailles. Het waren de Spelen van atleten als Pieter van den Hoogenband, Inge de Bruijn, Leontien van Moorsel en Anky van Grunsven. Maar er waren ook atleten die op een dramatische manier medailles misliepen en die tot op de dag van vandaag met frustraties kampen.
[Noot voor de redactie: de uitzending is beschikbaar voor voorbeschouwing.]

Presentator Patrick Lodiers ondervraagt in het nieuwe Reünie-gymzaal decor meer dan 60 atleten over hun blijdschap en teleurstellingen, over teamspirit, over wat erbij komt kijken om topsporter te zijn en hoe falen op het moment supreme het leven van sommigen totaal ontwrichtte. Dankzij de openhartigheid van de sporters lukt het Patrick Lodiers om in deze Reünie-aflevering alle facetten van het topsporterbestaan te belichten.

De atleten zijn trots op hun prestaties en roemen bijna allemaal de teamspirit tijdens de Spelen. Tennisster Miriam Oremans, zilveren medaille winnares: “Je zweepte elkaar op en was extra gemotiveerd om te presteren als je zag dat iemand een medaille haalde.”

Zwemmer Pieter van den Hoogenband vertelt over zijn vriendschap met zijn coach Jacco Verhaeren sinds Sydney. Vijftien jaar lang trokken ze met elkaar op en juist op het moment dat Pieter hem vanwege zijn scheiding het meest nodig heeft vertrekt Jacco naar Australië. Pieter is zichtbaar ontroert als Jacco vanaf de andere kant van de wereld spreekt over hun vriendschap. Van den Hoogenband: “Het gaat in het leven niet om die dikke auto en het grote huis, het gaat om de vrienden en de verhalen die je samen meemaakt.”

Maar sommige atleten lopen na 16 jaar nog altijd met frustraties. Hordenloper Robin Korving raakte tien minuten voor zijn wedstrijd geblesseerd en moest naar huis. Hij is ontevreden hoe hij destijds door het begeleidingsteam is behandeld. En ook Brenda Starink heeft geen goede herinneringen aan Sydney. Tijdens het estafettezwemmen zwom ze met haar hoofd tegen de badrand. Ze verspeelde daarmee voor haar team een finaleplaats. Brenda: “Ik herinner me nog de stilte in de kleedkamer na afloop, die doodse stilte, niemand zei iets.” De stilte duurde 16 jaar, nooit werd er door haar en haar teamgenoten over gepraat. Tot aan deze Reünie.

Joop Alberda, destijds technisch directeur bij NOC/NSF erkent dat de begeleiding van deze atleten beter had gekund. “Als je er nu naar kijkt kun je zeggen dat bepaalde zaken nog amateuristisch waren", aldus Alberda.

Sydney was voor zwemmer Johan Kenkhuis een positief keerpunt in zijn leven. Ondanks dat hij deel uitmaakte van de zwemestafetteploeg dat werd gediskwalificeerd. Daarmee werd hem een zekere medaille ontnomen. In het Olympisch zwembad in Sydney vertelt hij dat hij na de mislukte estafette een drastisch besluit nam: hij bestelde een taxi en zei tegen de chauffeur ‘ik wil naar een gaybar’. Het was voor het eerst dat hij dat woord durfde uit te spreken. Johan Kenkhuis: “De zwemmer Kenkhuis verloor, maar de mens Kenkhuis kwam als winnaar terug uit Sydney.”

De Reünie van de Olympische Ploeg van Sydney 2000, zondag 24 juli, 21.25.uur

 

Kijkers/luisteraars kunnen met vragen/opmerkingen terecht bij het Klant Contact Centrum:
E: info@kro-ncrv.nl
T: 035-6726880